Bu yaz, yaklaşık 2 ay boyunca oğlumuz anneannesinin yanında,yazlıkta kaldı.Arada, bir haftalık yıllık iznimi onunla geçirdim.Onun dışında ayrıydık.Zor olmasına zor oldu ama yapılmayacak şey değil.Sadece 2 haftada bir yanına gidip biraz vakit geçirmekte yarar var.Ayrı kaldığımızın 3.haftası özlem duyguları her ikimiz açısından da doruğa ulaştı çünkü.Orada çok çok iyi vakit geçirdi.Hergün sahildeydi.Kolluklarıyla yüzmeyi öğrendi.Tatil için yanına gittiğimde,acaba 1 hafta sonra nasıl ayrılacağım dediysem de, baştan beri onu ziyarete geldiğimi bilen oğlum,zorluk çıkarmadı.Artık kavuştuk neyseki.
Yokluğunda bol bol film izledik, bol bol kendimizle baş başa kaldık.İtiraf etmeliyim ; sıkıldık.Özellikle ben, olur olmaz şeylere kafa yorup durdum. Yiğit gelince, beynimin çalışma düzeni de geri geldi tekrar:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder