İsrail'deki bir kasabada açılacak olan Arap Kültür Merkezi'nin açılış kutlamaları için davet edilen Mısırlı (İskenderiye) bando ekibinin,İsraildeki bir kasabada geçirdiği bir gecenin hikayesi.
Havaalanına geldiklerinde kimse onları karşılamaz.Kasabaya kendi imkanlarıyla ulaşmaya çalışırlar.Petah Tiqva 'ya nasıl gidebileceklerini sorarlar ama yanlış telaffuz nedeniyle kendilerini Beit Hatikva 'da bulurlar.Burası , çölün ortasında, küçücük ve adeta ölü bir sessizliğin hüküm sürdüğü bir yerdir.
Ve sımsıcak bir film bundan sonra başlar.
İnsana dair herşey var bu filmde.Birbirlerine bu kadar uzak, hatta düşmanca davranan iki farklı kültürdeki ülkenin insanları, birbirlerinin en derin acılarına ,sevinçlerine ,sırlarına tanık olup; birbirlerine her açıdan yardım edebilecekler mi? Sadece ve sadece insan olmak bir takım kapıları açacak mı?Aslında her dilde,dinde,ırkta yaşanan duygular birbirinin benzeri ,hatta aynısı değil mi?
Öylesine güzel insan portleri var ki.Oyunculuk muhteşem.Birçok duyguyu yaşatabilen çok güzel bir film.Tavsiye ederim herkese.(http://www.imdb.com/title/tt1032856/)
Son olarak ,hatırladığım kadarıyla,beni çok etkileyen bir diyaloğu yazmak isterim:
(İsrailli kadın ve Mısırlı orkestra şefi ile konuşmaktadırlar. )
K-Orkestra şefi olmak kimbilir ne muhteşem bir duygudur.
Ş-Balık tutmak kadar değil.
K-Nasıl yani?Balık tutmak çok sıkıcıdır.Bazen 3-4 saat öylece boş boş oturup beklersin.
Ş-Beklerken; denizin ve dalgaların muhteşem sesi, kumsaldaki çocukların bağırışları,oltanın denizle buluşurken çıkardığı ses kulağımdaki en güzel senfonidir.
eylem t
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder