17 Temmuz 2014 Perşembe

KAPININ ARDINDA


old-vintage-door-perithia-town-corfu-island-photo-taken-34848651

Kapıyı çarpıp çıktı odadan.Yüzünde çözülmemiş tonlarca sorundan arta kalan çizgiler vardı.Elleri titriyordu durmadan.Ağlamaklı gözleri ve aşağıya doğru kıvrılan dudakları ,birazdan gelecek olan gözyaşı seline hazırlanıyordu.Gözyaşı yenilgi demekti oysa.Boyun eğmeyecekti.

Son bir kez arkasını döndüğünde,ahşap kapının solgun yeşiline ve üzerinden sonsuzluğa akıp giden yol yol olmuş çizgilerine takıldı gözleri.Geri dönecek miydi?Birkaç saniye düşünmeden ve zamanı yitirerek kalakaldı.Beynindeki uğultu herşeyi ama herşeyi siliyordu.Ama o köhne kapı ve ardındaki..
Kalbinin hızlandığını duyduğu ilk anda zaman geri geldi.Hafif bir rüzgar, her zamanki gibi vadinin kucağından çıkıp gelmiş ve o kokuyu getirmişti.Yenilecekti.

Gözlerinden değil,boğazından taşacaktı gözyaşları.Asıl düğümlenen yerde, söyleyemediğini söyleyecekti.''Aşağılık pisliğin biriyim ben!'' diyebildi.Gözlerini yitirirken,sesini kazanmıştı.İlk kez duyuyor gibi,yabanıl bir kişneme olarak yankılanmıştı kulaklarında :' Kendimi bırakıp gidemem ki ardımda.''

Tüm cesaretini toplayıp,gökyüzüne çevirdi yüzünü.Zaman yine bulutları alet etmişti hızına.Kaygılarından uzaklaşabildiği o anda seslendi olanca gücüyle.Sesini yitirdiğinde, adımlarını kazanmıştı.Varabilecekti sesinden önce, kapının ardına.
                                                        
                                                                                                                                eylem t

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder